Strona Główna | warsztaty | artykuły | galeria | linki | cennik | kontakt

  Terapia

- O mnie

- Komu pomagam

- Pomoc psychologiczna

- Zen Coaching

- Coaching a psychoterapia

- Racjonalna Terapia Zachowań

- Sekrety życia

- Opinie o mnie

  Psychologia

- Psychologia humanistyczna

- Carl Rogers

- Abraham Maslow

- Fritz Perls

- Osobowość

- Stres

- Okres dojrzewania

- Terapeutyczne wiersze

 
 

Niemoc i pustka

 
   Wartość w niemocy i pustce
 
  Dzięki takim tkwiącym w nas odczuciach jak niemoc, pustka i chaos w nas rozwijamy się, odkrywamy nową wiedzę o sobie, a następnie doświadczamy radości i spełnienia. Jest to zdrowe i normalne.

W niemocy jest uśpiona wewnętrzna siła człowieka, dzięki niemocy rozwijamy się i zdobywamy nową wiedzę o sobie. Pod uczuciem niemocy ukrywa się potrzeba bycia silnym. > Poczucie braku w niemocy zamienia się w pełnię.

Zmiana jest procesem i trwa w czasie. Trudną sprawę należy oglądać z każdej strony.
Doświadczać jej, zobaczyć wszystko, co można dostrzec, przepracować, powalczyć, przemyśleć, podziałać, wykorzystać wszystkie zasoby, które są w nas.

Ta wytrwałość w pracy nad sobą, przechodzenie przez kolejne kryzysy i okresy rozwojowe prowadzi do spełnienia i poczucia szczęścia. Rozwiązywanie swoich problemów, zmaganie się z kłopotami jest bolesne i ciężkie, ale jest pożyteczne. Aby stać się dorosłym trzeba się tego nauczyć, wziąć odpowiedzialność za własne życie i zatrzymać własną moc w sobie.
 
 
 

Wszystko zależy od tego, jak patrzymy na naszą pracę nad sobą: czy traktujemy ją jako kłopot, ból i zło, czy też pozwalamy sobie na to, aby zaakceptować nasze konflikty wewnętrzne i trudności w relacjach z ludźmi i myśleć o nich z perspektywy osoby, która ma się nauczyć inaczej żyć. Toteż należy pozwalać sobie na zmaganie się. Należy odkrywać własne możliwości tworzenia swojego życia.


Przyjmować problemy jako sprawy do załatwienia i angażować się w ich rozwiązanie. Zaakceptować fakt, że konflikty i trudności zawsze występują, a zmiany są naturalnym prawem występującym w naszym życiu. Pracujemy nad sobą przez całe życie.
Rozwój trwa od poczęcia aż do śmierci. Rozwijamy się pod względem fizycznym, poznawczym, emocjonalnym, społecznym i moralnym. Gdy świadomie dążymy do rozwoju, znajdujemy zdrowie psychiczne i fizyczne. Głębokie zrozumienie siebie daje satysfakcję, siłę i trwałe, bliskie sercu własne osiągnięcia.

Największą wartość mają najgłębsze wewnętrzne walki związane z poczuciem niemocy; jest to zanurzanie się w głębię własnej esencji; dlatego każdy ma zrobić to sam. Za każdą sytuację, która pojawia się, należy brać odpowiedzialność.
Przyglądać się tym zjawiskom i obserwować najlepiej, jak się potrafi, podejmować własne decyzje, mówić o własnych potrzebach, być z nimi całym sercem i zaangażowaniem. W ten sposób poznajemy siebie, odkrywamy części swojej osobowości, poznajemy własne możliwości i zapewniamy sobie poczucie wartości oraz radość z naszych sukcesów.

Za każdym razem, gdy zaspakajamy potrzeby, tęsknoty i pragnienia, które wypływają z naszego serca, odzyskujemy własną moc, spokój ducha, wolność, niezależność, jesteśmy zdrowi, mamy energię i siły witalne, radzimy sobie w kontaktach z innymi ludźmi. Stajemy się silni. Mamy poczucie znaczenia, rodzą się w naszych umysłach nowe, godne cele i ideały, nowe wartości, wierzymy w to, co robimy i realizujemy się w życiu.

 
Jeśli nie pracujemy, nie zmagamy się z problemami, jesteśmy nieugruntowani i delikatni jak dzieci. Czekamy, aż ktoś z zewnątrz zdecyduje za nas, co mamy robić dalej, powie nam, czego chcemy.

Dziecko w toku wychowania i zdobywania swoich doświadczeń uczy się rozwiązywać własne problemy i z biegiem lat staje się dorosłym człowiekiem ugruntowanym jak głęboko zakorzenione drzewo.


Do naszego rozwoju potrzebny jest nam kontakt ze światem zewnętrznym; bez tego kontaktu nie ma rozwoju. Dzięki temu, że rozwiązujemy swoje problemy, wzrastamy i stajemy się silniejsi, nabieramy sił i odzyskujemy własną moc w sobie, płynąca z samych siebie. Mając świadomy kontakt ze sobą, osiągamy tą radość z życia, pełnię i tę słodycz, którą nosimy w sobie; to jest zadowolenie i poczucie szczęścia i spełnienia.

Psycholog pomaga ,ucząc nowego sposobu zachowania się i głębszego zrozumienia siebie. Pomaga wspinać się na wyższy szczebel samoświadomości, inspiruje do innego rozumienia siebie i do odbierania bodźców z otoczenia zgodnie z faktami.


Świadome przyzwalanie sobie na to co dzieje się w tym momencie, prowadzi do akceptacji tego co jest niedoskonałe. Złe wspomnienia, krytykowanie siebie, ocenianie, obwinianie i inne negatywne emocje - rozpływają się. Człowiek pozostaje prawdziwy, gdy bierze za siebie odpowiedzialność i konfrontuje się ze sobą w danej chwili, czuje swoje życie i oddycha pełną piersią. W ten sposób prowadzimy samych siebie do pełni świadomości.
Gdy pojawiają się kolejne problemy, już patrzy na nie z innej, szerszej perspektywy.

Problemy niosą zawsze mają zawsze nowe wartości, które są ożywcze i potrzebne do wspinania się na kolejny szczebel rozwoju. Każdy proces zrozumienia siebie wymaga wytrwałości. Dzięki temu nowe sprawy do załatwienia wydają się jak promienie słońca, które rozświetlają duszę i prowadzą do zdrowia.

Jest takie powiedzenie: Słońce świeci zawsze, tylko czasami chmury je przesłaniają. Człowiek z natury jest dobry, tylko czasami negatywne myśli przeszkadzają mu cieszyć się z życia. Gdy myślimy o sobie i pozytywnie, panujemy nad swoim życiem, nad swoimi myślami i emocjami, jest nam ze sobą dobrze. Podejmujemy decyzje umysłem i sercem. Tworzymy nasze życie za pomocą naszych myśli i wyobrażeń. Każdy z nas ma w sobie naturalną wrodzoną siłę, potrzebną do kreowania swojego życia, z której codziennie korzysta.


Autor: Elżbieta Dybińska
Psycholog i coach dla kobiet
tel. 606 810 636