|
Wartość w niemocy i pustce
|
Dzięki takim tkwiącym w nas odczuciach jak
niemoc, pustka i
chaos w nas rozwijamy się, odkrywamy nową wiedzę o sobie, a
następnie doświadczamy radości i spełnienia. Jest to zdrowe
i normalne.
W niemocy jest uśpiona wewnętrzna siła
człowieka, dzięki niemocy rozwijamy się i zdobywamy nową
wiedzę o sobie. Pod uczuciem niemocy ukrywa się potrzeba
bycia silnym. >
Poczucie braku w niemocy zamienia się w
pełnię.
Zmiana jest procesem i trwa w czasie. Trudną sprawę
należy oglądać z każdej strony.
Doświadczać jej, zobaczyć
wszystko, co można dostrzec, przepracować, powalczyć,
przemyśleć, podziałać, wykorzystać wszystkie zasoby, które
są w nas.
Ta wytrwałość w pracy nad sobą, przechodzenie
przez kolejne kryzysy i okresy rozwojowe prowadzi do
spełnienia i poczucia szczęścia. Rozwiązywanie swoich
problemów, zmaganie się z kłopotami jest bolesne i ciężkie,
ale jest pożyteczne. Aby stać się dorosłym trzeba się tego
nauczyć, wziąć odpowiedzialność za własne życie i zatrzymać
własną moc w sobie.
|
|
|
|
Wszystko zależy od tego, jak patrzymy na naszą pracę nad
sobą: czy traktujemy ją jako kłopot, ból i zło, czy też
pozwalamy sobie na to, aby zaakceptować nasze konflikty
wewnętrzne i trudności w relacjach z ludźmi i myśleć o nich
z perspektywy osoby, która ma się nauczyć inaczej żyć. Toteż
należy pozwalać sobie na zmaganie się. Należy odkrywać
własne możliwości tworzenia swojego życia.
Przyjmować
problemy jako sprawy do załatwienia i angażować się w ich
rozwiązanie. Zaakceptować fakt, że konflikty i trudności
zawsze występują, a zmiany są naturalnym prawem występującym
w naszym życiu. Pracujemy nad sobą przez całe życie.
Rozwój
trwa od poczęcia aż do śmierci. Rozwijamy się pod względem
fizycznym, poznawczym, emocjonalnym, społecznym i moralnym.
Gdy świadomie dążymy do rozwoju, znajdujemy zdrowie
psychiczne i fizyczne. Głębokie zrozumienie siebie daje
satysfakcję, siłę i trwałe, bliskie sercu własne
osiągnięcia.
Największą wartość mają najgłębsze wewnętrzne walki związane
z poczuciem niemocy; jest to zanurzanie się w głębię własnej
esencji; dlatego każdy ma zrobić to sam. Za każdą sytuację,
która pojawia się, należy brać odpowiedzialność.
Przyglądać
się tym zjawiskom i obserwować najlepiej, jak się potrafi,
podejmować własne decyzje, mówić o własnych potrzebach, być
z nimi całym sercem i zaangażowaniem. W ten sposób poznajemy
siebie, odkrywamy części swojej osobowości, poznajemy własne
możliwości i zapewniamy sobie poczucie wartości oraz radość
z naszych sukcesów.
Za każdym razem, gdy zaspakajamy
potrzeby, tęsknoty i pragnienia, które wypływają z naszego
serca, odzyskujemy własną moc, spokój ducha, wolność,
niezależność, jesteśmy zdrowi, mamy energię i siły witalne,
radzimy sobie w kontaktach z innymi ludźmi. Stajemy się
silni. Mamy poczucie znaczenia, rodzą się w naszych umysłach
nowe, godne cele i ideały, nowe wartości, wierzymy w to, co
robimy i realizujemy się w życiu.
Jeśli nie pracujemy, nie zmagamy się z problemami, jesteśmy
nieugruntowani i delikatni jak dzieci. Czekamy, aż ktoś z
zewnątrz zdecyduje za nas, co mamy robić dalej, powie nam,
czego chcemy.
Dziecko w toku wychowania i zdobywania swoich
doświadczeń uczy się rozwiązywać własne problemy i z biegiem
lat staje się dorosłym człowiekiem ugruntowanym jak głęboko
zakorzenione drzewo.
Do naszego rozwoju potrzebny jest nam kontakt ze światem
zewnętrznym; bez tego kontaktu nie ma rozwoju. Dzięki temu,
że rozwiązujemy swoje problemy, wzrastamy i stajemy się
silniejsi, nabieramy sił i odzyskujemy własną moc w sobie,
płynąca z samych siebie. Mając świadomy kontakt ze sobą,
osiągamy tą radość z życia, pełnię i tę słodycz, którą
nosimy w sobie; to jest zadowolenie i poczucie szczęścia i
spełnienia.
Psycholog pomaga ,ucząc nowego sposobu zachowania się i
głębszego zrozumienia siebie. Pomaga wspinać się na wyższy
szczebel samoświadomości, inspiruje do innego rozumienia
siebie i do odbierania bodźców z otoczenia zgodnie z
faktami.
Świadome przyzwalanie sobie na to co dzieje się w tym
momencie, prowadzi do akceptacji tego co jest niedoskonałe.
Złe wspomnienia, krytykowanie siebie, ocenianie, obwinianie
i inne negatywne emocje - rozpływają się. Człowiek pozostaje
prawdziwy, gdy bierze za siebie odpowiedzialność i
konfrontuje się ze sobą w danej chwili, czuje swoje życie i
oddycha pełną piersią. W ten sposób prowadzimy samych siebie
do pełni świadomości.
Gdy pojawiają się kolejne problemy,
już patrzy na nie z innej, szerszej perspektywy.
Problemy
niosą zawsze mają zawsze nowe wartości, które są ożywcze i
potrzebne do wspinania się na kolejny szczebel rozwoju.
Każdy proces zrozumienia siebie wymaga wytrwałości. Dzięki
temu nowe sprawy do załatwienia wydają się jak promienie
słońca, które rozświetlają duszę i prowadzą do zdrowia.
Jest
takie powiedzenie: Słońce świeci zawsze, tylko czasami
chmury je przesłaniają. Człowiek z natury jest dobry, tylko
czasami negatywne myśli przeszkadzają mu cieszyć się z
życia. Gdy myślimy o sobie i pozytywnie, panujemy nad swoim
życiem, nad swoimi myślami i emocjami, jest nam ze sobą
dobrze. Podejmujemy decyzje umysłem i sercem. Tworzymy nasze
życie za pomocą naszych myśli i wyobrażeń. Każdy z nas ma w
sobie naturalną wrodzoną siłę, potrzebną do kreowania
swojego życia, z której codziennie korzysta.
Autor: Elżbieta Dybińska
Psycholog i coach dla kobiet
tel. 606 810 636
|