Strona Główna | warsztaty | artykuły | galeria | linki | cennik | kontakt

  Terapia

- O mnie

- Komu pomagam

- Pomoc psychologiczna

- Zen Coaching

- Coaching a psychoterapia

- Racjonalna Terapia Zachowań

- Sekrety życia

- Opinie o mnie

  Psychologia

- Psychologia humanistyczna

- Carl Rogers

- Abraham Maslow

- Fritz Perls

- Osobowość

- Stres

- Okres dojrzewania

- Terapeutyczne wiersze

 
 

Nurt humanistyczny

 
  Psychologia humanistyczna


Najbliższym mi kierunkiem w psychologii jest kierunek humanistyczny,
którego przedstawicielami są: Carl Rogers, Abraham Maslow, Fritz Perls.

Psychologia humanistyczna to optymistyczny i pełen nadziei pogląd na naturę człowieka.
Wyraża on przekonanie, że każdy człowiek ma potencjalne zdolności zdrowego i twórczego rozwoju.
Człowiek jest wyjątkowy i może się realizować na własnej drodze życiowej.

Niepowodzenia w możliwości realizacji własnego rozwoju związane są z ograniczającymi wpływami w toku wychowania, np. oddziaływań rodziców, szkoły i innych presji społecznych.
Te szkodliwe wpływy mogą być przezwyciężone jeśli jednostka zechce wziąć odpowiedzialność za własne życie.

Humaniści zwracają uwagę na możliwości twórcze człowieka, poczucie autonomii, sens życia, wolną wolę, potrzeby i wartości dzięki którym osoba spełnia się.
Celem terapii humanistycznej jest przeżycie doświadczeń emocjonalnych oraz dokonywanie wyborów życiowych, pobudzanie do refleksji nad umiejętnościami człowieka.
 



Terapia humanistyczna skierowana jest na teraźniejszość i przyszłość:

1. szanuje się autonomię klienta,
2. terapeuta zachowuje się niedyrektywnie,
3. klient / nie pacjent / to osoba, która ma trudności i decyduje czym się chce zająć,
4. klient sam decyduje ile czasu chce poświęcić na rozmowę o danej trudności



Teoria humanistyczna opiera się na następujących założeniach:

1. Człowiek jest jednolitą zorganizowaną całością z jego psychiką i ciałem.
2. W człowieku przeważają dobre aspekty jego osoby, jest z natury dobry.
3. Naturalną motywacją, która mobilizuje ludzi jest rozwój, samorealizacja, chęć stawania się lepszym i takim też czynienie świata wokół siebie przez realizację indywidualnego potencjału.
4. Każdy człowiek jest zdolny do bycia kreatywnym, kieruje się własnymi doświadczeniami, które są podstawą do kształtowania się własnej rzeczywistości i własnego „JA”.
Ma własny koncept dotyczący jego życia czyli wyobrażenie swojej przyszłości i siebie samego takim jakim chciałby być.
5. Dominujące są przeżycia świadome. Człowiek powinien słuchać swojego wnętrza.
6. Subiektywne spostrzeganie i rozumienie świata przez poszczególnego człowieka ma większą wartość niż obiektywna rzeczywistość.
7.  Podstawową rozwojową potrzebą człowieka jest samoakceptacja.
8. Człowiek nabiera cech neurotycznych gdy jego osobowość zostaje zaburzona przez działanie negatywnych sił w kontakcie ze środowiskiem, które wstrzymują dążenie do samorealizacji, np. liczne nakazy i zakazy w procesie wychowania.
9. Człowiek jest z natury ukierunkowany na przyszłość, jest racjonalny i realistyczny, lubi współdziałać z innymi ludźmi.



Terapia wg C. Rogersa - ukierunkowana na osobę

1. C. Rogers preferował termin "klient" , gdyż wierzył, że człowiek ma własne zasoby
i możliwości w samo-uzdrawianiu się,

2. Klient zgłasza się do psychologa gdy ma poczucie przewlekłego napięcia
lub odczuwa „niestosowności" w różnych aspektach swojego życia i nie zgadza się z tym,,

3.Terapeuta jest zdolny do szczerego, empatycznego słuchania, rozumienia i wspierania wypowiedzi swojego klienta. Jest autentyczny i pozostaje w dobrej interakcji z klientem.
Klient potrzebuje autentyczności terapeuty, bo sam potrzebuje odnaleźć siebie, poszukuje swoich odczuć, potrzeb i wartości, chce odpowiedzieć sobie na pytanie jak żyć, co jest ważne.

5. Wytworzenie atmosfery przyjaznego słuchania, akceptowania i przyjacielskiego wspierania jest podstawowym czynnikiem leczącym. Klient wchodzi w proces odszukiwania pomysłu na siebie. Następuje samoaktualizacja.

6. Podstawową umiejętnością terapeuty, jest wytwarzanie przyjaznej atmosfery w której "klient"
czuje się bezpiecznie, czuje się akceptowany, zrozumiany, ma poczucie wsparcia, szacunku,
czuje empatię i realizuje własny samokoncept.
Redukuje to napięcie i odblokowuje jego zdolności do rozwoju samego siebie, według jego własnych zamiarów. Terapeuta zadaje specyficzne pytania, które pomagają w realizowaniu celów klienta.

7. Celem terapii jest nie tylko uwolnienie i rozwój własnego potencjału klienta, ale i także przywrócenie sprawnego funkcjonowania społecznego oraz swobodne realizowanie celów życiowych.

8. Rogers podkreślał, że skuteczność jego podejścia terapeutycznego nie tyle zależy od wiedzy akademickiej ile od umiejętności wytwarzania przyjacielskiej, przyjaznej, empatycznej atmosfery w relacji z klientem. Dzięki temu klient pozwala sobie na autentyczne zachowania, czuje się spokojny, doświadcza spójności siebie, odnajduje siebie i akceptuje, znika lęk i sztywność w postrzeganiu doświadczeń i łatwiej jest mu akceptować innych ludzi.


Osiem wyznaczników człowieka idealnego wg C.Rogersa:

1. Otwarty na wszelkie doświadczenia.
2. Autentyczny w porozumiewaniu się ze sobą i z innymi ludźmi.
3. Poszukujący intymności.
4. Poszukujący całościowego spojrzenia na rzeczywistość.
5. Podatny a zmiany.
6. Ufający sobie.
7. Sceptyczny wobec technologii i rzeczy materialnych.
8. Szukający wartości duchowych poza jednostkowych.



Autor: Elżbieta Dybińska
© Wszelkie prawa zastrzeżone


Bibliografia:
1.Hall C.S., Lindzej G., Campbell J.B.: Teorie osobowości, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2004
2. Grzesiuk L. Redakcja Naukowa: Psychoterapia Teoria Podręcznik akademicki, Wyd. Psychologii i Kultury, ENETEIA, Warszawa 2005
3. Gasiul H. : Psychologia osobowości, Wyd. Difin, Warszawa 2006