- O mnie

- Komu pomagam

- Pomoc psychologiczna

- Zen Coaching

- Coaching a psychoterapia

- Racjonalna Terapia Zachowań

- Sekrety życia

- Opinie o mnie

- Psychologia humanistyczna

- Carl Rogers

- Abraham Maslow

- Fritz Perls

- Osobowość

- Stres

- Okres dojrzewania

- Terapeutyczne wiersze

Jeśli naprawdę chcesz odpocząć i zadbać o siebie, usiądź wygodnie
i przeanalizuj odpowiedzi na poniższe pytania. Sprawdź, czy potrafisz działać
i kierować własnym życiem tak, aby odczuwać spokój, zadowolenie, szacunek dla siebie, czy też jesteś osobą, która reaguje na zachowania innych ludzi.


1. Czy zrzędzisz, robisz wykłady, krzyczysz i ciągle z uporem starasz się wymuszać na innych pewien stan rzeczy, a potem czujesz się jak nadzorca?
2. Czy błagasz, płaczesz, przekupujesz i kryjesz kogoś w imię miłości?
3. Czy wymuszasz, próbujesz namawiać do zrobienia czegoś i robisz to, ponieważ uważasz, że wiesz najlepiej, jak powinno być i jak inni powinni się zachowywać?
4. Czy próbujesz wyperswadować zrobienie czegoś, sprawdzasz, usidlasz, siejesz poczucie winy, straszysz, ponieważ starasz się tylko pomóc?
5. Czy demonstrujesz, jak bardzo cię zraniono i ranisz w odwecie innych, żeby wiedzieli, co czujesz? Grozisz, że sobie coś zrobisz, stawiasz ultimatum i robisz to, ponieważ uważasz, że masz rację a inni się mylą?
6. Gdy robisz coś dla kogoś - jęczysz? Wyładowujesz wściekłość na innych i cierpisz wymownym milczeniem? Robisz to, bo nie wiesz co innego możesz zrobić?
7. Czy próbujesz się przypodobać, kłamiesz, obrażasz, oskarżasz, potępiasz po to, aby powstrzymać wewnętrzny ból?
8. Czy siedzisz w domu i czekasz na innych lub wychodzisz i szukasz ich, śledzisz, wydzwaniasz wszędzie, jeździsz nocą po ciemnych ulicach , chcąc ich znaleźć, sprowadzasz do domu, zamykasz i nadzorujesz ich, ponieważ boisz się tego nie robić?
9. Czy radzisz innym, dajesz nauczki, nalegasz lub schlebiasz im ponieważ myślisz, że musisz to robić?
10.Czy prowokujesz, starasz się wzbudzić w nich zazdrość, wypytujesz, robisz aluzje, ponieważ nie myślisz?
11.Czy przeszukujesz kieszenie, zaglądasz do portfeli, szukasz w szufladach, roztrząsasz przeszłość, bo tylko o tym możesz myśleć?
12.Czy przeprowadzasz dziesiątki innych manewrów tylko dlatego, że zawsze tak robisz?
13.Czy reagujesz złością, wstydem, depresją, rozpaczą, poczuciem winy, lękiem lub niepokojem i nienawiścią do samej siebie?
14.Czy jesteś święcie przekonana, że pomagasz innym, ale nie zdajesz sobie sprawy z tego, co robisz?
15.Czy nie rozróżniasz, co jest pomocne, a co nie jest i uważasz, że musisz pomagać?
16.Czy myślisz, że robisz dobre uczynki i uważasz, że nie możesz milczeć, gdy inni męczą się, bo to jest bezlitosne i okrutne?
17.Czy sądzisz, że musisz się denerwować, gdy inni mają jakiś problem bo to jest twój obowiązek?
18.Czy pomagasz innym, bo chcesz być potrzebna, uzyskujesz dzięki temu wyższe poczucie wartości i masz nadzieję, że ktoś cię pokocha?
19.Czy masz innych za nieudaczników i uważasz, że sobie sami nie poradzą?
20.Czy ciągle bierzesz odpowiedzialność za innych, bo boisz się własnych uczuć, gdy oni będą w potrzebie? Czy pomagasz, bo chcesz się dobrze czuć, robisz to dla siebie, dla dobrego samopoczucia?
21.Czy wyręczasz innych z obowiązków, a potem jesteś zmęczona
i denerwujesz się na siebie?
22.Czy przejmujesz obowiązki innych, bo nauczyłaś się pomagać
w dzieciństwie lub przebywasz z osobami, które wydają Ci się pozornie niezdolne, aby dbać o siebie?
23.Czy kierujesz się swoimi przekonaniami typu: „nie mów nikomu co się dzieje w domu” , „pomagaj innym”, „bądź zawsze miły”, „ nie wypada prosić”, „nigdy nie rań innych osób”, „nie mów o swoich potrzebach”?
24.Czy nauczono cię realizowania własnych potrzeb i brania odpowiedzialności za siebie?

Teraz zastanów się, czy są w twoim życiu osoby, nad którymi ciągle masz kontrolę, pomagasz im i nie możesz odkleić się od nich? Całą swoją energię i czas, jaki poświęcasz im, skieruj od tej chwili na siebie.
Pozwól sobie wreszcie odpocząć i zajmij się sobą. Pomyśl czego potrzebujesz najbardziej. Zajmij się tym, za czym tęsknisz od lat i daj sobie prawo do spełnienia swoich marzeń.

Uzyskaj kontrolę nad sobą i skup się na swoich pragnieniach. Uznaj, że nie zmienisz nikogo, bo zmienić możesz tylko siebie. Oderwij się od innych tak, jak potrafisz. Zrób coś dla siebie. Poczuj swoją godność i odzyskaj szacunek dla siebie. Masz wolną wolę i możesz tworzyć swoje życie tak jak chcesz.

Stań się zdrową egoistką! Odpoczywaj i kreuj swoje życie w zgodzie ze sobą. Bądź szczera wobec siebie, miej otwarty umysł i bądź gotowa zrobić wszystko inaczej. Wybierz jedną swoją reakcję, którą chcesz zmienić, zmień ją i ćwicz codziennie aż uzyskasz spokój i zadowolenie z siebie.


Początek jest trudny ale przyjemny. Przestaniesz udawać, unikać, czaić się
i zaprzeczać. Zaczniesz porządkować swoje kontakty i zobaczysz świat z wyżyn swojej samoświadomości! Nauczysz się znowu żyć i kochać, bo do szczęścia potrzebujesz kochać i być kochaną oraz wierzyć w swoją wartość i wierzyć, że wierzy w nią ktoś inny.
Możesz nauczyć się dbać o swoje potrzeby w pracy, możesz realizować własną wizję szczęśliwego życia, możesz też zapisywać swoje cele i realizować je. Czuj to, co czujesz i rób to, co chcesz robić. Żyj własnym życiem. Odpocznij!


Jak zacząć to robić? Najtrudniejszy jest zwykle pierwszy krok i warto go zrobić!

1. Po prostu zrób to co chcesz zrobić dla siebie. Odkładanie swoich spraw na później przeszkadza ci w motywacji i powoduje uczucie zazdrości, zawiści, żalu, gniewu, irytacji, złości i chciwości. Przestań odkładać! Zamiast myśleć o wymówkach, po prostu zrób to, czego pragniesz od dawna!

2. Zrób to co ma dla ciebie największe znaczenie. Jeśli masz wiele niezaspokojonych potrzeb własnych, spisz je, zastanów się co jest dla ciebie najważniejsze teraz i przesuń je na początek swojej listy.

3. Zrób z tego swój nowy nawyk. To Ty jesteś najważniejsza dla siebie
i codziennie dbaj o zaspakajanie własnych potrzeb. Twoje potrzeby pojawiają się teraz, w tej chwili i z szacunkiem dla siebie odpowiadaj na nie natychmiast – najlepiej jak potrafisz. Rób to nieustannie przez trzy tygodnie. Po tym czasie będzie to automatyczną czynnością stając się częścią twojej rutyny. Dbaj o siebie. Często oczekujesz od innych, że zatroszczą się o ciebie. Oddajesz im swoją moc i pozwalasz aby oni kierowali twoim życiem. Tymczasem to ty jesteś odpowiedzialna za to, jak przebiega twoje życie. Odkryj to co ciebie uszczęśliwia i realizuj się, bo nikt za ciebie nie będzie żył. Tylko ty możesz zacząć realizować własne potrzeby. Nie wystarczy wiedzieć czego chcesz, jeszcze trzeba zacząć to robić.

4. Nagradzaj się! Jeśli chcesz nauczyć się prosić o to, czego potrzebujesz, lub odmówić jeśli czegoś nie chcesz, zrób z tego zadanie, np. odmów asertywnie, jeśli czegoś nie chcesz wykonać. Za wykonanie swojego zadania daj sobie nagrodę.

5. Używaj wyobraźni. Wyobraź sobie, jaka chcesz być, co jest dla ciebie najważniejsze i co chcesz osiągnąć. Poczuj i zobacz żywy, realny obraz siebie. Wyobraźnia sprawia, że wytwarza się pobudzenie fizjologiczne, niezbędny motor do podjęcia działania. Świadomość tego jakie korzyści możesz mieć z realizowania własnych potrzeb, zmotywuje cię do działania. Zdrowy egoizm jest potrzebny do szczęśliwego życia.

6. Na koniec zastanów się, jak będzie wyglądało twoje życie za 5, 10 lat, jeśli ciągle będziesz żyła życiem innych osób, a swoje potrzeby odkładała na dalszy plan? Jakie będą tego konsekwencje?


Zaopiekowanie się sobą przynosi gwarantowaną satysfakcję i daje poczucie bezpieczeństwa.
Gdy zaczniesz zaspakajać własne potrzeby, pojawią się przyjemne uczucia, np. ulga, spokój, zadowolenie, wdzięczność, zachwyt, entuzjazm, radość, miłość, poczujesz swoją godność. Zaczniesz cieszyć się życiem, będziesz spokojna i wypoczęta.

Autor: Elżbieta Dybińska © Wszelkie prawa zastrzeżone


Bibliografia:

1. Zurhorst E. : Kochaj siebie, a nieważne, z kim się zwiążesz, J. Santorski &Co Agencja Wydawnicza, Warszawa 2004
2. Norwood R: Kobiety, które kochają za bardzo, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2004
3. Pervin A.L.: Psychologia osobowości, GWP, Gdańsk 2002