Strona Główna | warsztaty | artykuły | galeria | linki | cennik | kontakt

  Terapia

- O mnie

- Komu pomagam

- Pomoc psychologiczna

- Zen Coaching

- Coaching a psychoterapia

- Racjonalna Terapia Zachowań

- Sekrety życia

- Opinie o mnie

  Psychologia

- Psychologia humanistyczna

- Osobowość

- Abraham Maslow

- Carl Rogers

- Fritz Perls

- Okres dojrzewania

- Stres

- Terapeutyczne wiersze

 
 

Okres dojrzewania

 



Psychologiczna charakterystyka okresu dojrzewania

Ta labilność emocjonalna wynika ze wzmożonej w tym okresie pobudliwości nerwowej, mającej swoje przyczyny w intensywnym rozwoju fizycznym, zmianach hormonalnych i małej umiejętności kontrolowania własnych emocji.
Ponadto emocje negatywne przeżywane przez część młodzieży, są konsekwencją doświadczanych przez nią różnych wydarzeń życiowych. Taka niestabilność emocjonalna dość często utrudnia porozumienie się z młodzieżą, jak również użycie środków wychowawczych.

W okresie późnej adolescencji (dojrzewania) następuje stabilizacja emocjonalna, charakteryzująca się uzyskaniem kontroli nad ekspresją emocji, większą niezależnością od uczuciowej aprobaty otoczenia i uczuć rodziców.
W okresie adolescencji relacje z rówieśnikami są bardzo ważne, gdyż stanowią one prototypy późniejszych związków. Jest to okres poczucia niepewności, zarówno co do „ja”, jak i własnego miejsca w społeczeństwie. Stąd duża pomoc rówieśników...            więcej...>>>

 



 

Kształtowanie się osobowości i własnej tożsamości w okresie dorastania

W okresie adolescencji zachodzi proces kształtowania się celów, wartości, ideałów oraz znalezienie wśród nich miejsca dla własnego „ja”.
Młody człowiek podejmuje refleksję nad sobą, prowadzącą do poznawczego tworzenia koncepcji siebie, czyli Ja zreflektowanego, które w dużym stopniu odwołuje się do kwestii „jak mnie widzą inni” oraz posiada elementy samowiedzy, które są wynikiem autorefleksji.
Również w tym okresie dużego znaczenia nabiera tworzenie się Ja idealnego. „Dużej rozbieżności między realną a idealną koncepcją siebie nie można wówczas traktować jako sygnału nieprzystosowania, lecz jako zjawisko rozwojowe”.
Okres adolescencji jest dla wielu młodych okresem krytycznym, gdyż dokonują się wtedy przemiany i przeobrażenia jakościowe, które odgrywają bardzo ważną rolę w ukierunkowaniu dalszej drogi rozwojowej. Stąd w tym okresie kluczowe znaczenie przywiązuje się do kryzysu tożsamości, w którym młody człowiek poszukuje odpowiedzi na pytanie „kim jestem?”...            więcej...>>>

 



 

Źródła stresu i sposoby radzenia sobie z nim w wieku dojrzewania

Młodzież w wieku adolescencji przeżywa wiele sytuacji trudnych. Zdaniem M. Tyszkowej o sytuacji trudnej można mówić wtedy, kiedy układ stosunków między człowiekiem a otoczeniem charakteryzuje się brakiem równowagi pomiędzy zadaniami a aktywnością i warunkami życia oraz właściwościami osoby. Sytuację trudną można pojmować również „jako układ zewnętrznych bodźców powodujących zakłócenia czynności lub zagrożenie potrzeb jednostki, jej dążeń czy cenionych wartości i wywołujących w związku z tym charakterystyczne zmiany w zachowaniu”.
Życie młodzieży w wielu adolescencji odbywa się głównie w rodzinie, szkole i w czasie wolnym.
Rodzina może być dla młodego człowieka zarówno źródłem wsparcia, jak i stresu. Wysoki potencjał napięć i obciążeń zawierają w sobie różne trudne lub bolesne sytuacje w rodzinie, takie jak: rozwód rodziców, pojawienie się nowego członka rodziny, separacja z jednym z opiekunów, zmiana miejsca zamieszkania, utrata koleżanek i kolegów...           więcej...>>>